Typhoon

Click here for English

De monumentale dansvoorstelling Typhoon (1986) van choreograaf Krisztina De Châtel wordt in het voorjaar van 2025 hernomen en gedanst door de dansers van Introdans. De choreografische ordeningsdrang van De Châtel – koningin van de minimalistische dans – wordt in deze voorstelling als het ware in een vliegende storm beproefd. 

“Ik ben altijd een bewonderaar geweest van het minimalistische werk van Krisztina de Châtel. De helderheid in structuur, de minimale verschuivingen en de strijd met de kracht van de windmachines boeien enorm. Introdans hecht aan het koesteren en hernemen van bestaand repertoire om te voorkomen dat dans wegwerpkunst wordt en ook een nieuwe generatie publiek van deze imposante werken kennis kan nemen” aldus Roel Voorintholt, artistiek directeur Introdans.

Voor de voorstelling Typhoon werkte Krisztina de Châtel samen met beeldend kunstenaar Peter Vermeulen en componist Simeon ten Holt. Het centrale thema in het werk van Peter Vermeulen is het omzetten van energie in bewegende en geluidsproducerende beelden. Voor Typhoon werkte hij het idee uit om de dansers een regelrechte confrontatie aan te laten gaan met de onberekenbare krachten van de wind. Hij plaatste daarvoor drie windmachines die in kracht kunnen variëren van een lichte bries tot een flinke storm. De Châtel laat haar dansers vervolgens de directe confrontatie aangaan met de door Vermeulen ontworpen windmachines.

In de pers

‘Zonder dat een pas werd veranderd, is het puur formele, consequent uitgewerkte en opgebouwde concept door de actualiteit een hartenkreet geworden. De Chatels Typhoon heeft na 38 jaar alleen maar aan kracht gewonnen.’ (..) 'Typhoon lijkt in deze tijden van big tech misschien wel actueler dan in 1986. Introdans voert de reprise uitstekend uit.’ (..) ‘In Typhoon toont De Chatel zich op en top minimalist in haar bewegingstaal.’ (...) ‘Een ontroerend beeld van vastberaden verzet dat onvermijdelijk associaties oproept. Niet alleen met de oorlog in Oekraine, maar ook met het verzet dat geleverd moet worden tegen ongrijpbare machten van technologie en politiek.’ -  NRC ★★★★★ 

‘Choreografe Krisztina de Chatel laat haar dansers keer op keer dansen met de elementen. Haar minimalistische dansvoorstelling Typhoon stamt uit 1986 maar is in het huidige (politieke) klimaat plots weer even relevant als toen.’ (...) ‘De Chatel, inmiddels de 80 gepasseerd, behoort tot de toonaangevende choreografen in ons land. Keer op keer heeft ze de mens met de elementen laten dansen. Het is mooi en zeer terecht dat Introdans haar werk in het repertoire opneemt, zodat het niet vergeten wordt.’ - het Parool

‘Spanning, sierlijke patronen, harmonie: in ‘Typhoon’ laten de dansers zich niet omverblazen.’ (…) ‘Deze minimalistische choreografie uit 1986 toont meesterlijk dat we ons weliswaar schrap kunnen zetten tegen de wind, maar er hoe dan ook machteloos tegen blijven.’ - de Volkskrant 

De choreografie van Krisztina de Châtel speelt een prachtig spel met de huppelende en lyrische minimal music van Simeon ten Holt. (…) De schoonheid van die ene frase en de variaties erop zorgen samen met de slow motion en de voor de huidige tijd uiterst geleidelijke (zeg maar: prachtig trage) opbouw voor een wonderlijke kalmte. (…) Dansen zou je kunnen omschrijven als een uitgestelde en geoefende vorm van vallen, iets dat in Typhoon op een hele mooie manier tastbaar wordt, juist in het uitstel. De wind als tegenkracht maakt de ruimte tastbaar en de dans mogelijk.(…) Typhoon is gericht op het stamina van de dansers, de samenwerking van beheerste werkers ten aanzien van een even concrete als abstracte kracht. Dat geeft Typhoon ook iets onwerkelijks, als van een andere planeet, of liever, van een andere tijd. - Theaterkrant.nl