MAMA DADA

Elsa von Freytag-Loringhoven, a.k.a. ‘de dada-barones’, is de moeder van de moderne kunst, de aller, allereerste performancekunstenaar. Een vrouw die begin 20e eeuw van Berlijn tot New York een wild leven leidde, die van zichzelf een levend queerkunstwerk maakte, haar hoofd kaalschoor en vermiljoenrood verfde. Een vrouw die rondliep met een gipsen fallus als accessoire, en die en passant een urinoir tot kunstwerk verhief. Elsa belandde aan de zelfkant van de maatschappij. Ze verzette zich met haar provocatieve poëzie en haar liederlijke présence tegen de idee-fixe van het mannelijke genie.

Met MAMA DADA brengt Ludwig deze anarchistische en onvolprezen pionier voor het eerst naar waar ze thuishoort: de bühne. Samen met actrice en theatermaker Ellen Goemans duikt Ludwig in de muzikaliteit en lijfelijkheid van de dada-taal. Ze bewijzen voor eens en voor altijd dat dada niet alleen ludiek maar ook ontroerend is, en niet alleen geestig maar ten diepste politiek. Ludwig roept Elsa tot leven uit bewondering, maar ook als een verkenning van pure creatieve autonomie. Hij gaat de strijd aan met zijn hypocrisie en die van zijn generatie, en confronteert zijn kunstenaarschap en privileges met Elsa’s radicale kunst als daad van zelfopoffering. MAMA DADA is een theatrale aanslag op de norm.