John & Gena

Hun woonkamer werd soms de filmset, en hun kinderen medespelers. Vaak werkten ze met een voor hen vertrouwde groep acteurs die steeds opdoken in verschillende rollen, en op verschillende leeftijden. Professioneel succes, het familieleven, en ouder worden zijn belangrijke thema’s in hun films. Ook is er bijna altijd een melancholieke ondertoon voelbaar bij de personages, voor wie het leven vaak een strijd is. De films tonen zo de schaduwzijde van The American Dream.

Vanaf eind jaren ‘60 tot halverwege de jaren ‘80 schopten John en Gena aan tegen de Hollywood cultus. Ze introduceerden een nieuwe groteske en tegelijkertijd geraffineerde speelstijl, filmden heel dicht op de huid zodat alle emoties zichtbaar waren, en schetsten een tragisch beeld van mensen op zoek naar succes en geluk. Geluk dat niet makkelijk te vinden is in een wereld waarin men voornamelijk beoordeeld werd op hoe succesvol je bent. Maar ondanks de tegenslagen in de vaak seksistische, racistische, neoliberale ‘eigen schuld’ maatschappij blijven de personages altijd hardnekkig op zoek naar betekenis. Een troostrijk streven dat voor diepgang en herkenbaarheid zorgt.

In het stuk laten acteurs en makers Elsie de Brauw, Wine Dierickx, Matijs Jansen en Bert Luppes zich inspireren door de Cassavetes films, en spiegelen zij hun eigen levens aan die van John en Gena. Ze vragen zich af waar hun persoonlijke leven hun werk in het theater beïnvloedt, en welke rol succes, liefde, intimiteit, werk en ouder worden voor de verschillende generaties speelt.

‘Wonderschone liefdesbrief aan John Cassavetes en Gena Rowlands – en eigenlijk aan álle acteurs’ – ★★★★⁠★⁠ NRC

‘Het materiaal is in zeer goede handen bij Timmers en haar cast, die op een live soundtrack van Wessel Schrik losjes een ode brengen aan leven, liefde en – bovenal – de kracht van de verbeelding.’ – ★★★★ de Volkskrant