Maak kennis met Herman van Karnebeek

Op 7 augustus is Herman van Karnebeek begonnen als de nieuwe zakelijk directeur van Theater Rotterdam. Hij stelt zich graag aan je voor.

Je bent nu net begonnen bij Theater Rotterdam. Wat is je eerste indruk?
Een warme organisatie waar ik me meteen thuis voelde. Medewerkers zijn betrokken en geïnteresseerd. Iedereen is enthousiast over de koers die een paar jaar geleden is uitgezet. De positieve resultaten daarvan worden steeds zichtbaarder in nominaties en prijzen voor eigen producties en de groeiende bezoekersaantallen die laten zien dat het steeds beter lukt nieuw publiek aan te trekken. Bijvoorbeeld met producties als The Story of Travis, Het waarom beantwoord en de Tracks. 

Hiervoor was je zakelijk directeur bij de Kunsthal. Waarom heb je de overstap gemaakt naar Theater Rotterdam? 
Ruim 6,5 jaar heb ik met heel veel plezier gewerkt bij de Kunsthal en ik was niet actief op zoek naar iets nieuws. Maar de vacature bij TR zette mij aan het denken. Zakelijk had ik veel te maken met Walter Ligthart, mijn voorganger bij TR, en daardoor had ik alle ontwikkelingen rond de nieuwe artistieke koers en organisatiestructuur best goed gevolgd. Een hele frisse wind in de sector en in Rotterdam en maatschappelijk van groot belang. Ook privé bezoek ik TR geregeld. De veelzijdigheid en dynamiek van podiumkunsten, of dat nou toneel, dans of muziek is, spreken mij enorm aan.  Verder leek het mij geweldig om met een inspirerende en krachtige persoonlijkheid als Alida samen te werken om een theater te maken waar alle Rotterdammers zich thuis voelen en waar ik niet alleen maar ‘mezelf’ in de zaal zie zitten. Want dat is nog veel te vaak zo. 

Dream big, waar zie jij Theater Rotterdam over vijf jaar?
In de eerste plaats zie ik een gebouw dat open en uitnodigend is en dat in directe verbinding staat met het Schouwburgplein. Een gebouw waar iedereen zich welkom voelt. Het Schouwbrugplein heeft dan een metamorfose ondergaan en is groener en autovrij geworden (de plannen zijn er, nu het geld nog). De nieuwe koers van TR vindt (inter)nationaal navolging en de zalen zitten (bijna altijd) vol. 

Naar welke voorstellingen kijk je uit? 
Natuurlijk kijk ik uit naar de nieuwe productie van Alida Dors, Closed Eyes. Al was het maar omdat ik nu ook een deel van het maakproces van dichtbij kan volgen. Ook ben ik benieuwd naar Ophelia’s got talent van Florentina Holzinger. Een kruising tussen performance en stuntshow. Naar ik heb gegrepen een typische TR-voorstelling: internationaal, spraakmakend en eigenzinnig. Krankheit der Jugend van ’t Barre Land is een stuk uit 1924 waarvan de thematiek, helaas, opnieuw actueel is. Het gaat over de toenemende onzekerheid van veel jongeren over hun toekomstperspectief. En tot slot Cliënt E. Busken, naar de roman van Jeroen Brouwers. Een geweldig boek over een dementerende (of niet?) man op een gesloten afdeling. Ik ben benieuwd hoe Gijs Scholten van Aschat hem zal neerzetten.  

Wat doe je graag in je vrije tijd, naast theater bezoeken?
Ik ben al mijn hele leven Feyenoord-fan, ga regelmatig naar concerten en zwem twee keer per week. En natuurlijk leuke dingen doen met mijn gezin. 

Op welke plekken in Rotterdam kom je graag?
Natuurlijk TR, de Kunsthal en de Kuip, maar ook het Kralingse Bos, de Esch en Delfshaven

Waar ben je als Rotterdammer trots op?
Dat de stad voortdurend in beweging is, maar toch haar eigen karakter weet te behouden. Waarbij we niet moeten vergeten dat de vaak zo geprezen rafelrandjes en rauwe kanten van de stad voor heel mensen helemaal niet zo fijn zijn. Er is veel armoede en het toekomstperspectief is voor veel jongeren niet florissant.