Ik laat je in mijn hart kijken
Wat doe ik hier? Een simpele en tegelijk levensgrote vraag die we (ons) als Theater Rotterdam graag stellen. Zingeving is immers de brandstof van alle kunst. In de portrettenserie Wat doe ik hier vertellen mensen die dichtbij ons staan over hun relatie met Theater Rotterdam, hun plek in de wereld en hun kijk op het leven. Door de ogen van anderen, leren we onszelf kennen.
Tekst: Ellen Mannens | Foto: Zahra Reijs
Jacob Derwig
Acteur
‘Ik laat je in mijn hart kijken’
“Drie jaar geleden Revolutionary Road en nu Verdriet is het ding met veren: bij TR kan ik het publiek recht in mijn hart laten kijken. Regisseur Erik Whien betrekt mij en mijn mede-acteurs zo nauw bij het maakproces, dat ik deze voorstellingen tot in hun vezels ken en doorvoel. Erik zit aan het stuur, ik deel mijn ideeën met hem, en mijn mede-acteurs ook. Daardoor weten we van iedere zin, van iedere beweging, van alles wat we doen, waarom het in de voorstelling zit.
Wat ik hier doe, is dus geen kunstje. Het is echt.
Na mijn eerste samenwerking met Erik, Who’s afraid of Virginia Woolf, zette ik de volgende stap: ik wilde Revolutionary Road, mijn lievelingsboek, vertalen naar een voorstelling. Ik wilde het verhaal bewerken, ik wilde erin spelen, maar ik wilde dat Erik de regie deed. Omdat regie een vak apart is, maar ook omdat de samenwerking met Erik altijd mooie resultaten oplevert en omdat hij bij Theater Rotterdam omringd wordt door mensen die theater maken met hun hart. Zij weten wat Erik en ik nodig hebben om te kunnen maken wat we maken. Dat is luxe. Daar heb ik geluk mee.
Daardoor kunnen we onszelf uitdagen. Bedenken hoe we een stuk vertalen naar beeldtaal en hoe we uiteindelijk het publiek omarmen en meenemen in het verhaal, in de gedachten van onze personages. Zonder trucjes. Je ziet onze passie voor het verhaal. Je ziet ons kloppend hart.”
