‘Ik druk even op pauze’
Wat doe ik hier? Een simpele en tegelijk levensgrote vraag die we (ons) als Theater Rotterdam graag stellen. Zingeving is immers de brandstof van alle kunst. In de portrettenserie Wat doe ik hier vertellen mensen die dichtbij ons staan over hun relatie met Theater Rotterdam, hun plek in de wereld en hun kijk op het leven. Door de ogen van anderen, leren we onszelf kennen.
Tekst: Ellen Mannens | Foto: Khalid Amakran
Erik Whien
Theatermaker Theater Rotterdam
“Theater is geen extraatje. Geen mooie handtas die je voor jezelf koopt wanneer je geld over hebt. Theater is een levensbehoefte. Het geeft houvast in een wereld die toch een chaotisch samenraapsel van toestanden is. Elkaar verhalen vertellen, is een poging om onszelf en de ander te begrijpen en te reflecteren op ons bestaan. Van het verhaal dat ik mijn kinderen elke avond voorlees voor het slapen gaan, tot de voorstellingen die ik maak voor Theater Rotterdam. Verhalen geven handvatten voor het leven dat soms beangstigend, complex en wreed kan zijn.
Met theater creëren we bovendien een vacuüm. We drukken op pauze. Dat is geen overbodige luxe, want de versnelling van de tijd waarin we leven, kan soms als vernietigend worden ervaren. Door samen te komen en te vertragen, kunnen we proberen bij een essentie van dingen terecht te komen. Of nog beter: kunnen we weer verder met die verrekte zoektocht naar de zin van het leven, als die er al moet zijn. Dat is uiteindelijk wat ik doe als ik theater maak, geloof ik.”
