ik ben door jou
In onze individualistische (Westerse) wereld lijken we steeds minder goed te weten hoe we met elkaar om moeten en willen gaan. En dat terwijl we allemaal mens zijn, met dezelfde behoeften, angsten en tekortkomingen. Waarom is het dan zo moeilijk om samen te leven?
In de portrettenserie Ik ben door jou delen wij verhalen en anekdotes over wij en elkaar, over delen en verbinden, over samen zijn en samen doen, over empathie en naastenliefde. Door wie ben jij, wie jij bent?
TEKST: GIOVANNI BURKE
“Een element van Ubuntu dat duidelijk naar voren komt in mijn leven is het bewustzijn dat wij ons onderling allemaal tot elkaar verhouden. Wat de één doet, heeft invloed op de ander!
In onze maatschappij is dat op verschillende manieren zichtbaar.”
“Natuurlijk hebben mijn familie, mijn kinderen, mijn ex-partners en goede vrienden de meeste invloed uitgeoefend op de vorming van mijn persoonlijkheid, dat is best voor de hand liggend. Maar Ubuntu zit ook in de kortere, kortstondige ontmoetingen. De hangjongeren in mijn oude buurt speelden een relatief kleinere maar toch belangrijke rol. Als ik ‘s avonds laat thuiskwam en ik zag hen staan gaf dat me ergens toch een gevoel van veiligheid.”
"Mijn kinderen houden mij een spreekwoordelijke spiegel voor"
“Als moeder ‘programmeer’ je je kinderen bewust (en onbewust) door ze bepaalde normen en waarden mee te geven. Maar ik voel dat ik net zoveel van hen kan leren als zij van mij. Die gelijkwaardigheid vindt zijn oorsprong in het feit dat kinderen -nog onbevlekt door de druk van de maatschappij- heel dicht bij hun ware ik zitten. Hier kunnen wij als volwassenen veel van leren.
“Ook al zijn mijn kinderen nu nog zo klein, vaak genoeg houden zij mij een spreekwoordelijke spiegel voor waardoor ik meer over mezelf leer. Dit kan ik op andere aspecten van mijn leven toepassen. Of het nou de opvoeding van mijn kinderen betreft of een ander die ik tegenkom op straat. De verwevenheid van mensen onderling zit in de uitwisseling van een open blik naar elkaar en de gelijkwaardigheid die hier inherent aan is. Ik geloof namelijk dat ieder persoon in de wereld mij iets kan leren, zolang ik hier open voor sta. Misschien leer ik niet altijd iets over de ander, maar dan leer ik wel iets over mezelf door de ander. Ik ben dóór jou!”
"Misschien leer ik niet altijd iets over de ander, maar dan leer ik wel iets over mezelf door de ander."
“We zitten in de Westerse wereld heel hard in het individuele ‘ik’. Als we meer naar het hart, het voelen, zouden bewegen komen we op een plek van verbinding. Vanuit die verbinding is het makkelijker om onderlinge afstanden te overbruggen. De langste reis is er één van slechts vijftig centimeter, het overbruggen van die afstand -tussen het hoofd en het hart- is zo moeilijk omdat het ons nooit is aangeleerd. Zelf streef ik ernaar om met een zo open mogelijke blik naar de wereld en mijn medemens te kijken. Door de verbinding tussen het hoofd en het hart ook zoveel mogelijk uit te dragen hoop ik dit ook als levensles door te geven aan mijn kinderen.”
“Natuurlijk moet je wel enigszins je verstand gebruiken maar de dualiteit en de individualistische trend die vandaag de dag zichtbaar is wordt vaak vanuit het rationele gestuurd. We moeten als gemeenschap niet te veel in ons denken vast blijven hangen.
Door teveel focus op ratio saboteren wij vaak de keuze tot verbinding. The mind makes a good servant, but a terrible master.”
