Studio Sibling
Lees hier meer over Studio Sibling (Timo Tembuyser en Hélène Vrijdag) en hun werken.
Wij – Timo Tembuyser (1991, België) (hij/hen) & Hélène Vrijdag (1996, Frankrijk) (zij/hen) – vormen samen studio SIBLING. SIBLING maakt vocale performances en heeft een muziek gedreven practice. We zijn Rotterdam/Antwerp-based en positioneren ons werk in een internationale music/performance scene. SIBLING studeerde Performance aan de Toneelacademie in Maastricht en verrijkt deze basis met Timo’s achtergrond in Architectuur en zijn Master Muziektheater aan het Fontys Conservatorium en met Hélène’s Master Gender Studies aan de Universiteit Utrecht. Wij houden van onze naam: sibling is genderneutraal en wij zijn elkaars chosen siblings, in werk en in life.
SIBLING maakt genre bending en gender bending vocale performances voor zowel muziek-, theater- als museale contexten. Ons repertoire als duo bestaat uit Hiccup (2019), La Loba (2021) en Armillaria I, II, III (2022). Daarnaast brengen we Timo’s solowerken Missa Homo Sacer (2019) en Missa Mama Nova (2022) van Hélène’s solo my sweet nasty lunacy (2024) ook onder bij SIBLING. SIBLING produceert niet alleen voorstellingen, maar ontwikkelt ook een queer en feministische stempraktijk. Deze komt voort uit een verlangen naar radicaal luisteren en radicale zorg, en naar het queeren van de zangstem. Met die ingang coachten en regisseerden we onder andere de jongerenopera Songs from the Void (2023) i.s.m. Muziektheater Transparant en deSingel in Antwerpen en de full moON-afstudeerprojecten (2024 & 2027) bij KASKO Zwolle. Ook geven we workshops, werkplaatsen op kunstvakopleidingen en begeleiden we afstudeersolo’s.
SIBLING vertrekt vanuit stem als voornaamste instrument en onderzoekt diens haat-liefdeverhouding tot vaststaande muziekgenres. SIBLING rebelleert liefdevol tegen de gegenderde vocale en fysieke conventies in opera, musical, koorconcert en hyperpop. Bestaande codes worden omgekeerd tot nieuwe lens om queer en femistische perspectieven hoorbaar te maken. We zetten de big drama en gender performance van deze genres om tot machines van licht en klank – beeldende arena’s waarin twee zingende lijven zoeken naar een tijdelijk manifest.
