‘Ik wapen me tegen de realiteit’
Wat doe ik hier? Een simpele en tegelijk levensgrote vraag die we (ons) als Theater Rotterdam graag stellen. Zingeving is immers de brandstof van alle kunst. In de portrettenserie Wat doe ik hier vertellen mensen die dichtbij ons staan over hun relatie met Theater Rotterdam, hun plek in de wereld en hun kijk op het leven. Door de ogen van anderen, leren we onszelf kennen.
Tekst: Ellen Mannens | Foto: Khalid Amakran
Elvis Rot
Bezoeker en oud-deelnemer Talent Traject
“Drie jaar geleden verhuisde ik van Antwerpen naar Rotterdam. Dat was best een schok. Van het lieve Antwerpen naar het directe Rotterdam. Theater Rotterdam is een van de plekken die ervoor heeft gezorgd dat ik me thuis voel in Rotterdam. De warmte, de lieve mensen, de nieuwe vrienden. Ik kan hier met iedereen naartoe. Met mijn vrienden ga ik naar Urland, met mijn moeder naar Shakespeare.
Theater is voor mij een toevluchtsoord wanneer ik de realiteit te overweldigend vind. Dat zegt niet dat ik de realiteit ontvlucht. Theater confronteert me net zo goed met de realiteit, maar dan wel met poëzie en mooie beelden. Dat maakt de wereld behapbaar. In een wereld waarin al het nieuws tegelijk binnenkomt en we direct weten wat er aan de andere kant van de aardbol gebeurt, is het fijn om soms even in één ruimte naar één ding kijken.
Iets moois, of juist iets lelijks, want ook in lelijkheid zit schoonheid en troost. Doordat in theater de ruimte is om je kwetsbaar op te stellen, hoor je verhalen die je laten weten dat je niet alleen staat in je gevoelens. Van eenzaamheid naar tweezaamheid. Zo wapent theater me tegen de soms overweldigende realiteit.”