Milou Brockhus (1988) studeerde Writing for Performance aan de HKU faculteit Theater en is werkzaam als theatermaker, schrijver, conceptontwikkelaar, zeemeermin en butoh-danser. Vanuit haar stichting TC MACABRE maakt ze stadskunst met Rotterdam als inspiratiebron, over grootstedelijke problemen in Europa.

"Ik wil de afstand tussen mensen verkleinen en mijns inziens doe je dat door zichtbaarheid te creëren van dingen die normaal gesproken verborgen blijven. Veelal omdat ze verstopt zitten onder vooroordelen, aannames, clichés. Mijn blik op de stad en haar inwoners is er een van nieuwsgierigheid, nuance en veelzijdigheid."

Biografie

Haar stichting TC Macabre staat voor het vinden van schoonheid in dat wat niet gezien wordt en het tonen van de schaduwkant van dat wat mooi gevonden wordt. Ze maken immersieve theaterervaringen waarin normen als mooi of lelijk, goed of fout buiten de deur gelaten worden, en ze gezamenlijk kunnen kijken naar de wereld die daaronder ligt. Een radicale vrijplaats waar de mens in al zijn verschijningen en verscheidenheid getoond wordt. Waar elk mens zich gezien voelt. Macambre creëert vensters om met anderen naar onze gezamenlijke toekomst te kijken. 

Ze creëren interdisciplinaire multidimensionale locatietheaterprojecten om die gezamenlijke ervaring te veroorzaken. Met tekst, beweging, beeldende kunst en architectuur maken ze tussenwerelden waar actualiteit en absurdisme elkaar ontmoeten, in een magisch realisme dat verwijst naar onze (lelijke) realiteit maar tegelijkertijd ruimte biedt aan poëtische schoonheid. Daarbinnen de kwetsbare, onvolmaakte mens zoals hij is: een rommelig en verward wezen, vol tegenstrijdigheden, gecompliceerde gevoelens, ambities, hoop, verlangens en angsten, die de hele dag lang andere rommelige, verwarde wezens tegenkomen. Vanuit nihilistische eenzaamheid dwalen ze, doen pogingen, in een verlangen naar betekenis en vervolmaking. Er is altijd de hoop de ander, en daarmee zichzelf te vinden. 

In de pers

"De duidelijke authenticiteit van de verhalen en de emancipatiestrijd die erachter verscholen ligt zorgen ervoor dat De gendermonologen een erg relevant staaltje documentaire theater is geworden."
Theaterkrant

"De Gendermonologen creëert ruimte voor een thematiek die we weinig bespreken en maakt deze op een concrete en ontroerende manier inzichtelijk. De jury waardeert de verschillende praktische voorbeelden van de problematiek en de keuze van de makers om de man-/vrouwrollen om te draaien en los te laten, waardoor de toeschouwers steeds blijft gissen wie welke rol speelt. Dit confronteert de toeschouwer met het eigen kijkgedrag en creëert tegelijkertijd een universaliteit. De hoge kwaliteit van de tekst en van de performance zorgden ervoor dat we echt meegingen in dit onderwerp dat momenteel veel besproken is. De benadering van Macabre is optimistisch en liefdevol en maakt deze thematiek universeel."
Juryrapport Amsterdam Fringe Festival 2017

Producties

2017