'Ik laat mensen ‘ja’ zeggen tegen theater'
Wat doe ik hier? Een simpele en tegelijk levensgrote vraag die we (ons) als Theater Rotterdam graag stellen. Zingeving is immers de brandstof van alle kunst. In de portrettenserie Wat doe ik hier vertellen mensen die dichtbij ons staan over hun relatie met Theater Rotterdam, hun plek in de wereld en hun kijk op het leven. Door de ogen van anderen, leren we onszelf kennen.
Tekst: Ellen Mannens | Foto: Zahra Reijs
Hanina Ajarai
Programmamaker en journalist
“Het kostte mij dertig jaar om kennis te maken met de wereld van theater. De doorbraak kwam dankzij een vriendin. Ze is theatermaker en ik besloot naar haar voorstelling te gaan. Niet voor het theater, maar om haar te steunen. Alles was nieuw. De eerste keer viel ik in slaap. De keren erna kreeg ze het echter voor elkaar om me het theater in te zuigen. Door haar verhalende stijl, door het feit dat ze verhalen vertelt die dicht bij haar zelf staan. En zo ontdekte ik steeds meer theater. Stukken van Marokkaans-Nederlandse makers, stukken over leven tussen twee werelden: hé, dat ging ook over mij, dat wilde ik horen en zien.
Wil je een gelukkiger mens zijn, dan is het belangrijk jezelf uit te dagen en kennis te maken met andere opvattingen. Dat doet theater. Daarom zou het zo mooi zijn als iedere Rotterdammer dat kan ervaren. En dat kan ook. Als het mij lukt, lukt het iedereen. Het enige wat je daarvoor moet doen, is ‘ja’ zeggen tegen theater.
Nu ik programmamaker ben bij Theater Rotterdam, samen met Sheree Lenting, Richard Nazier en Michel van Werkhoven, is dat wat ik doe: mensen ‘ja’ laten zeggen tegen theater. Daar is niet veel voor nodig. Enkel de vraag stellen is genoeg. Voor het programma TR Citizens zijn we de Kruiskade op gegaan met de vraag: wil je meedoen met theater? En het antwoord? Dat was tot nu toe altijd ja.”
