De Eindtijd Revue

De Apocalyps duikt in de geschiedenis van de mensheid steeds weer op, en lijkt een maatschappelijk, historisch fenomeen. Van de Ragnarok tot de Vier Ruiters van de Apocalyps, van de Maya’s tot de hedendaagse Doomsdaypreppers. Het is nu eens een belofte, dan weer een waarschuwing, of toch meer een bezwering. URLAND heeft nood aan de poëzie, de muziek en het ritueel, die de mens al sinds jaar en dag verbinden in de angst voor het Allesverslindende Niets.

URLAND nodigt eigenzinnige performers uit en vormt een kras gelegenheidscollectief dat vele theatertalen spreekt. We zien een toneelgezelschap dat zich op het uiterste voorbereidt. De multidisciplinaire performance is één grote warming-up voor ‘De Eindtijd Revue’ die die avond gaat plaatsvinden, en in aanloop naar de aanvangstijd passeert de revue de revue. De doommetalband DEATH.DEF (de huisband van de revue) doet de laatste soundcheck, de collectieve dodendans wordt gemarkeerd, we horen flarden uit de Edda en een aria uit Wagners Ring, terwijl een van de performers nog wat yoga doet op het achtertoneel en de technicus zijn lampen stelt. Er zijn valse profeten, een echt zwart gat, duistere mystery guests en een Rotterdams kinderkoor.

De voorstelling is muzikaal, beeldend, poëtisch, en heeft een happening-achtig karakter. Samen creëren de performers een groot nieuw ritueel dat op speelse wijze ook een ode is aan het theaterbedrijf. URLAND klampt zich vast aan het gegeven dat in de mythologie iedere Eindtijd ook weer een nieuw begin inluidt. De opwarming is voltooid. Donkerslag is aanvang. Wanhoop doet leven.