Microcosm

Over de makers
De voorstellingen van choreograaf en theatermaker Nicole Beutler, tweevoudige winnares van de VSCD Mimeprijs en het Gieskes-Strijbis Podiumprijs, hebben altijd universele thema’s als vertrekpunt. Na Microcosm gaat GINKGO, or: 56 million years ago there where palmtrees on the North Pole in première, het eerste deel van de grote zaal trilogie over de klimaatcrisis: Rituals of Transformation.

Arnon Grunberg is een van de succesvolste Nederlandse schrijvers, zowel in binnen- als buitenland. Hij schrijft romans, toneelstukken, essays en vele columns in verschillende bladen en kranten. Dit jaar heeft hij voor zijn oeuvre de vooraanstaande P.C. Hooft - prijs gewonnen. 

Charlotte Van den Broeck is een Vlaams dichter en schrijver en maakte op overdonderende wijze haar entree in de Nederlandse literatuur. Haar eerste twee dichtbundels werden overladen met lof en bekroond met de Herman de Coninck Debuutprijs en de Paul Snoeckprijs. Haar prozadebuut Waagstukken viel eveneens in de prijzen.

[ENGLISH]

From a nerve-racking dance debut to a liberating conversation between mind and body; author Arnon Grunberg and poet Charlotte Van den Broeck have been pen pals for years. In Microcosm, the writers face their greatest shame, debuting as dancers. Guided by choreographer Nicole Beutler, they embark on a journey discovering the body: a microcosm, a perfect symbiosis of millions of cells, microbes and bacteria, forever in motion. Together with dancers Liah Frank and Rob Polmann, Charlotte en Arnon transcend themselves in this eventful universe. 

Recensies

“Perfectie is natuurlijk vaak het streven bij dans. Het lichaam in het volle licht wordt, vanuit het donker, bekeken door talloze ogen. Hier is perfectie niet zozeer het eerste doel, eerder de weg erheen. Je herkent primaire dansoefeningen, zoals evenwicht houden en draaiingen maken. Dat maakt Microcosm herkenbaar en ook speels.” Theaterkrant

“Kijken naar anderen als aanzet om anders te kijken naar lichamen, naar je eigen lichaam. Zo begint de voorstelling: de performers kijken ons aan, wij kijken naar hen.” Pzazz

“De profdansers, en dan vooral Frank, voegen met hun persoonlijkheden een extra laag toe, in de manier waarop zij een connectie zoeken.” Het Parool

“Het is ontroerend te zien hoe zorgzaam lichamen op elkaar reageren in zelf opgezochte, maar toch oncomfortabele situaties van fysiek contact.” Volkskrant 

“Van den Broeck – met het haar in een dotje, roodgelakte nagels en twee boomtattoos op de arm – is duidelijk leniger en heeft een groter lichaamsbewustzijn dan Grunberg, die dat compenseert met zijn guitige blik en ongeremdheid.” De Standaard

“In wisselende duetten krijgen alle zorgvuldige bewegingen eenzelfde belang. En ineens verdwijnt al het onderscheid als de vier performers één organisme vormen van om elkaar heen draaiende lichamen, dat de stormen en oorlogen in de buitenwereld even wegvaagt.” De Groene Amsterdammer