Ik kom terug

Al tijdens het schrijven van de roman Ik kom terug over zijn eigenzinnige moeder (Nominatie Libris Literatuur Prijs 2015) had Adriaan van Dis een toneelstuk voor ogen. Hij hoorde zijn moeder praten en zag haar aan tafel zitten. Ze liet hem meekijken in vergeten familiealbums en opende een kist vol geheimen over buitenposten in de tropen. Ze kon ineens op haar hoofd staan en schieten met een geweer.

Het leven van Van Dis’ bijna honderdjarige moeder schreeuwde om theater. En hij wist ook al snel wie haar moest spelen. Als íemand een dwarse vrouw kon neerzetten, dan was Olga Zuiderhoek het wel. Met haar als moeder zag de schrijver zich wel op de planken staan om nog eens te kibbelen over verzwijgen en verdraaien. En over het opkomende verlangen naar de dood.

Ik kom terug is een tragikomedie over een verstikkende band tussen een moeder en zoon, maar laat ook zien hoe belangrijk verhalen zijn om het verleden draaglijk te maken. De moeder geeft haar zoon toestemming om haar leven te gebruiken, te verzinnen desnoods. Op één voorwaarde: hij moet haar een zachte dood bezorgen.